نیوشا ضیغمی در ۱۸ تیر ماه ۱۳۵۹ در تهران به دنیا آمد. او و خانواده اش در خیابان میرداماد زندگی می‌کردند. نیوشا ضیغمی بعد از اتمام دبیرستان، لیسانس خود را در رشته روانشناسی کودک از دانشگاه شهیدبهشتی تهران گرفت.
او با شرکت در کلاس‌های آزاد بازیگری کانون سینماگران جوان بازیگری را فراگرفت و توسط این مؤسسه به مسعود جعفری‌جوزانی معرفی شد. بلافاصله بعداز فارغ‌التحصیلی از این کلاس‌ها در مجموعهٔ تاریخی در چشم باد که در شهر تاریخی ماسوله فیلم برداری شده بود نقش یک دختر روستایی شمالی را ایفا کرد. او سپس در اولین تجربه سینمایی خود در فیلم تردست به کارگردانی محمدعلی سجادی ایفای نقش کرد و همین فیلم سبب همکاری دوباره ضیغمی و محمد علی سجادی در فیلم شوریده گشت و برای بازی در این فیلم نامزد دریافت سیمرغ بلورین از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر شد و با بازیگرانی چون هدیه تهرانی رقابت کرد. البته اکران فیلم شوریده با چند سال تأخیر باعث شد که از این فیلم استقبال زیادی نشود. وی سپس در فیلمهای مواجهه، گناه من، بازی کرد که این دو فیلم هم با چند سال تأخیر و به صورت محدود اکران شدند.
سال ۸۵ سال نسبتاً خوبی برای ضیغمی که تا آن زمان هیچ‌کدام از فیلم‌هایش اکران نشده بودند، بود. با اکران فیلمهای پارک وی و اخراجی‌ها بالاخره طلسم اکران نشدن فیلمهای وی شکست. نیوشا ضیغمی در همین سال حس پنهان را بازی کرد که در بیست ششمین جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. ضیغمی بعد از اکران اخراجی‌ها و در سال‌های ۸۶ و ۸۷ با فیلمهای قرنطینه، تلافی و توفیق اجباری جای خود را در سینما تثبیت کرد.
بعد از اکران این فیلم‌ها ضیغمی حدود یک سالی در هیچ فیلمی بازی نکرد در عوض دفتر سینمایی را گشود تا در این دفتر از فیلمهای خوب سینمایی حمایت شود. ضیغمی سپس در فیلم‌هایی مثل؛ اخراجی‌ها ۲، زمهریر، دموکراسی تو روز روشن، پرستوهای عاشق، پرتقال خونی، دختر شاه پریون، سرخابی، چارسو، آدم باش و ... ایفای نقش کرد.[۱]
زندگی نامه سالار عقیلی:
سالار عقیلی از ۸ سالگی فراگیری موسیقی را با نوازندگی سازهای مختلف آغاز کرد. برادر و مادرش علاقه‌مند به موسیقی و مشوق او بودند و پدرش که وکیل دادگستری بود بیش تر متمایل به پیشرفت تحصیلی او بود. او به هنرستان موسیقی رفت و از همان‌جا تصمیم به یادگیری آواز گرفت. او در طی بیش از ۵ سال نزد صدیق تعریف به فراگیری آواز پرداخت. هم‌اکنون عقیلی افزون بر اجرا و ضبط آثار موسیقی به تدریس موسیقی در آموزشگاه خود و در هنرستان موسیقی مشغول است. او همچنین گروه رازونیاز را تشکیل داد؛ که اعضای این گروه عبارتند از: سالار عقیلی: آواز، حریر شریعت زاده: دف، حامد فکوری: تار، مهدی باقری: کمانچه، آرش فرهنگ فر: تنبک و شهرام غلامی: عود. او به همراه این گروه کنسرت‌های بسیاری در داخل و خارج از کشور اجرا کرده‌است.[۲]
در جشنوارهٔ موسیقی فجر سال ۱۳۷۵، «سالار عقیلی» جوانی ۱۸–۱۷ ساله، برای نخستین بار به روی صحنه می‌آید و موجب حیرت تماشاچیان می‌شود. «حریر شریعت زاده» نیز در آن کنسرت حاضر بوده است و به سبب تسلط بر آوازهای ایرانی، با شنیدن صدای «سالار عقیلی» به استعداد وی پی می‌برد. پس از اتمام برنامه در رابطه با آوازهای ایرانی به صحبت می‌نشینند و همین امر موجب همکاری‌های بعدی و در نهایت ازدواج این دو هنرمند منجر می‌شود. «شریعت زاده» در آلبوم «مایهٔ ناز» سالار عقیلی نوازنده پیانو است، همچنین شنیده‌ها حاکی از آن است که به تازگی تهیه‌کنندگی فعالیت‌های همسرش را نیز بر عهده دارد. سالار عقیلی در برنامه سه ستاره موفق شد جایزه مردمی بهترین خواننده را دریافت کند.
این کنسرت به همت موسسه ققنوس و درحالی برگزار شد که سالار عقیلی در ابتدای این برنامه گفت: خبر از دست دادن یکی از بزرگان سینمایی ایران و از اساتید فن بازیگری را امروز شنیدم. به احترام این هنرمند پیشکسوت یک دقیقه سکوت می کنم. پس از سکوت یک دقیقه ای سالار عقیلی با قطعه «وطن» به یاد استاد داوود رشیدی کنسرت خود را آغاز کرد.
در این اجرا سالار عقیلی میزبان هنرمندان مشهوری چون: «ناصر ملک مطیعی»، «نصرالله وحدت»، «پوری بنایی»، «نیوشا ضیغمی»، «بابک زرین» و ... بود
منبع:کامپک
